SYLWETKI POLSKICH SIATKARZY

Przedstawiam sylwetki polskich siatkarzy aktualnie grających w reprezentacji. Nie pominę także Arkadiusza Gołasia z racji, że gdyby nadal żył, z pewnością byłby jednym z głównych filarów naszej reprezentacji.

A więc do dzieła Smile

MICHAŁ BĄKIEWICZ

Michał Bąkiewicz (ur. 22 marca 1981 r. w Piotrkowie Trybunalskim)

Dane:

* Specjalność: przyjmujący
* Pseudonim: Misiek, Bąku
* Wzrost: 197 cm
* Waga: 87 kg
* Zasięg w ataku: 339 cm
* Zasięg w bloku: 318 cm
* Numer: klub - 18, reprezentacja - 17
* Stan cywilny: kawaler
* Mecze w reprezentacji: 67

Sukcesy:

* czterokrotne wicemistrzostwo Polski z AZS Częstochowa (2001, 2002, 2003) oraz z PZU AZS Olsztyn (2005)
* wicemistrz świata (2006)

Kariera klubowa:

* SMS Rzeszów
* Wkręt-Met Domex AZS Częstochowa
* Skra Bełchatów
* PZU AZS Olsztyn
* Skra Bełchatów

Do kadry Michał Bąkiewicz trafił jeszcze za czasów Ryszarda Boska, który podkreślał ogromne serce do walki tego zawodnika, mocną zagrywkę i przyjęcie. Ceniony jest jako znakomity zmiennik. Potrafi silną zagrywką odwrócić losy meczu.
Na MŚ 2006, zagrał w finale na pozycji libero. Jego kariera mogła zakończyć się przedwcześnie z powodu zaburzenia krążenia krwi w dłoni, jednak dzięki pomocy Raula Lozano, który znalazł mu najlepszych specjalistów we Włoszech, Michał Bąkiewicz wyzdrowiał i wrócił na siatkarskie parkiety w 2006r. Otrzymał powołanie do szerokiej kadry na Ligę Światową 2007. W reprezentacyjnej dwunastce zastąpił Dawida Murka, który musiał zrezygnować z powodów zdrowotnych.
Bąkiewicz, który często zmienia kluby (grał już w Częstochowie, Bełchatowie i Olsztynie) słynie z wielkiego temperamentu. Jego żywiołowe reakcje po zdobyciu punktu wzbudzają sympatię kibiców i złość u rywali (pamiętna scysja z Grekiem Mariousem Giourdasem podczas meczu Ligi Światowej w 2001 roku).

PIOTR GACEK

Piotr Gacek (ps. Gato) (ur. 16 września 1978 roku w Nysie) – polski siatkarz, reprezentant Polski.

* Wzrost: 185 cm
* Waga: 76
* Klub: Wkręt-Met AZS Częstochowa
* Pozycja: libero
* Występy w kadrze: 39
* Stan cywilny: żonaty (Agata)

Zawodnik obecnie reprezentuje klub AZS Częstochowa. Jego wcześniejsze zespoły to SKS Mechanik Nysa, AZS Opole, GTPS Gorzów, NKS Nysa.

Sukcesami Gacka są 4. miejsce w rozgrywkach Ligi Światowej w 2005 roku oraz 5. miejsce na Mistrzostwach Europy w 2005 roku. W 2006 wraz z reprezentacją zdobył srebrny medal Mistrzostw Świata w Japonii. W meczu półfinałowym tego turnieju nabawił się kontuzji i chociaż wystąpił w spotkaniu finałowym przeciwko Brazylii to nie był to udany występ i został zmieniony po pierwszym secie przez Michała Bąkiewicza.

ARKADIUSZ GOŁAŚ

Arkadiusz Gołaś (ur. 10 maja 1981 w Przasnyszu, zm. 16 września 2005 roku w Griffen w Austrii) – polski siatkarz, olimpijczyk, reprezentant Polski w latach 2001–2005.

* Pozycja: środkowy
* Wzrost: 201 cm
* Zasięg w bloku: 338 cm
* Zasięg w ataku: 365 cm

Sukcesy:

Brązowy medalista Mistrzostw Świata kadetów (1999), srebrny medalista Mistrzostw Polski kadetów (1998), srebrny medalista Mistrzostw Polski juniorów (1999), Mistrz Polski juniorów (2000), trzykrotny wicemistrz Polski z AZS Częstochowa, brązowy medalista Mistrzostw Polski z AZS Częstochowa (2004), zdobywca trzeciego miejsca w turnieju Top Teams Cup z AZS Częstochowa (2002), uczestnik olimpiady w Atenach 2004 (5 miejsce).

Kluby:

MKS MOS Wola Warszawa (1996–2000), AZS Częstochowa (2000–2004), Sempre Volley Padwa (2004/2005), Lube Banca Marche Macerata (2005)

Przez całą młodość mieszkał w Ostrołęce. Zaczął grać w siatkówkę już w wieku 10 lat w szkole podstawowej, do której uczęszczał (Szkoła Podstawowa nr 7 im. Janusza Kusocińskiego). Następnie, w 1996 r., trafił do MKS MOS Wola Warszawa. Tam w 1998 r. wraz z drużyną kadetów zdobył tytuł wicemistrza Polski. W następnym roku, już jako junior, ponownie zdobył tytuł wicemistrza kraju, a w roku 2000 zdobył z MOS Wola tytuł mistrza Polski juniorów (jedyny tytuł mistrzowski w karierze). W roku 2000 rozpoczął karierę w klubie AZS Częstochowa, w którym grał do roku 2004. W sezonie 2004/2005 reprezentował włoski klub Sempre Volley Padwa. 21 lipca 2005[potrzebne źródło] w Częstochowie poślubił Agnieszkę Dziewońską. Świadkiem ślubu był jego przyjaciel - zarówno z boiska, jak i prywatnie - Krzysztof Ignaczak. W kolejnym sezonie miał grać we włoskim klubie Lube Banca Macerata. Zginął tragicznie 16 września 2005 r. w wypadku samochodowym w Austrii w Griffen. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Ostrołęce.

Srebrny medal zdobyty przez reprezentację Polski w XVI Mistrzostwach Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn został zadedykowany Arkadiuszowi Gołasiowi. Podczas ceremonii wręczania medali wszyscy polscy zawodnicy weszli na podium w koszulkach z numerem "16", z którym Gołaś występował w siatkarskiej reprezentacji. 16 grudnia 2006 r. został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Złotym Krzyżem Zasługi. Jego imieniem została nazwana hala sportowo-widowiskowa w Ostrołęce, w której począwszy od 2006 r. odbywa się corocznie memoriał im. A. Gołasia.

PIOTR GRUSZKA

Piotr Gruszka (ur. 8 marca 1977 w Oświęcimiu) - polski siatkarz, kapitan reprezentacji Polski, grający na pozycji przyjmującego z atakiem. Uznawany z jednego z najlepiej atakujących zawodników na świecie. W czasie Mistrzostw Europy w 2003 roku był najlepszym atakującym ,a w edycjach 2004 i 2005 rozgrywek Ligi Światowej znajdował się w pierwszej trójce rankingu najlepiej atakujących. Kapitan reprezentacji polski, która w 2006r. w Japonii wywalczyła wicemistrzostwo świata. W imieniu zespołu narodowego odebrał laur II miejsca w plebiscycie Gali Mistrzów Polskiego Sportu za rok 2006.

* Wzrost: 205 cm
* Waga: 105 kg
* Klub: Skra Bełchatów
* Pozycja: przyjmujący
* Występy w kadrze: 243
* Stan cywilny: żonaty (Aleksandra); córka Maria (1 rok)

Kluby:

Hejnał Kęty, BBTS Włókniarz Bielsko-Biała, AZS Częstochowa (1995-1999), Zeta Line Padova (1999-2000), Alimenti Sardi Cagliari (2001-2002), Adriavolley Trieste (2002-2003), Tourcoing (2003-2004), Skra Bełchatów (2004-2005), PZU AZS Olsztyn (2005-2006), Skra Bełchatów (od 2006).

Sukcesy:

* Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Atlancie (1996) i Atenach (2004),
* Mistrz Świata Juniorów (1997),
* Mistrz Europy Juniorów (1996),
* trzykrotny Mistrz Polski i Zdobywca Pucharu Polski,
* wicemistrz świata (Japonia 2006)

WOJCIECH GRZYB

Wojciech Grzyb (ur. 4 stycznia 1981) - polski siatkarz, reprezentant Polski w siatkówce.

* Wzrost: 205 cm
* Waga: 100 kg
* Zasięg w ataku: 360 cm
* Zasięg w bloku: 334 cm
* Pozycja: środkowy
* Klub: wychowanek PZU AZS Olsztyn
* Numer na koszulce: 2 w klubie, 7 w reprezentacji

Sukcesy:

* Mistrzostwo Polski Juniorów Młodszych 1998
* III miejsce na Mistrzostwach Świata Juniorów w 1999 roku
* Uczestnik Mistrzostw Europy w 2005 roku
* Wicemistrz Polski z PZU AZS Olsztyn w 2004 i 2005 roku
* Powołany do kadry Polski na Ligę Światową 2006 roku.
* Wicemistrz Świata w 2006 roku

6 grudnia 2006 został przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Środek bloku reprezentacji Polski jest bodaj najsilniej obsadzoną pozycją. Duża w tym zasługa Wojciecha Grzyba, 25-letniego środkowego, którego talent rozwija się w harmonijny i sukcesywny sposób, co już w zeszłym roku zaowocowało powołaniem do kadry Raula Lozano. Swoją karierę Grzyb rozpoczynał w rodzinnym Olsztynie i choć zaliczył krótki epizod z nauką siatkówki w Rzeszowie, to właśnie olsztyński AZS ukształtował go jako zawodnika i właśnie w tym klubie Grzyb występuje do dziś. Charakterystyczną cechą zawodnika był od zawsze imponujący wyskok, który pozwalał mu na uderzanie piłki nad blokiem rywali. Szczególnie dobrze potrafił tą cechę swojego kolegi wykorzystać Paweł Zagumny, czyniąc z Grzyba chyba najskuteczniej atakującego środkowego w Polsce. Również w bloku popularny „Grzybek” potrafi bardzo wiele, mimo dużej masy świetnie porusza się wzdłuż siatki. Szczególnie dotkliwie przekonała się o tym w zeszłym roku reprezentacja Kuby, której zawodników w ciągu dwóch setów Grzyb zablokował aż ośmiokrotnie. Problemem Grzyba jest natomiast zagrywka – choć potrafi uderzyć piłkę bardzo mocno i skutecznie, jak dotąd zwykle zawodziła regularność. W tym roku Grzyb stoi przed wielką szansą pokazania się w tak ważnych turniejach jak Liga Światowa.

KRZYSZTOF IGNACZAK

Numer: 16
Pozycja: libero
Wzrost: 188 cm
Waga: 86 kg
Data urodzenia: 15 maja 1978
Klub: BOT Skra Bełchatów
Zasięg w ataku: 330
Zasięg w bloku: 315

Sukcesy:

* Mistrz Europy juniorów (1996)
* Mistrz Świata juniorów (1997)
* brązowy medalista Mistrzostw Europy kadetów (1995)
* trzecie miejsce turnieju Top Teams Men (2002)
* trzykrotny wicemistrz Polski z AZS Częstochowa (2001,2002,2003)
* wybrany najlepszym libero na Mistrzostwach Świata (2002)
* uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Atenach 2004 (5 miejsce)
* Trzykrotny mistrz Polski ze Skrą Bełchatów (2004/2005, 2005/2006 i 2006/2007) oraz zdobywca trzech Pucharów Polski również ze Skrą w tych samych latach.

Krzysztof Ignaczak od lat uchodzi najlepszego zawodnika na pozycji "libero" w Polsce. Chociaż w swojej karierze reprezentacyjnej miał już swoje wzloty i upadki, wydaje się, ze gra coraz lepiej i jego pozycja w kadrze narodowej stała się pewna. Ignaczak rozpoczynał swoją karierę siatkarską w Wałbrzychu, a po epizodzie z sosnowieckim Kazimierzem Płomień przeszedł w 2000 roku do AZS Częstochowa, gdzie grał do 2004 roku, kiedy przeszedł do BOT Skry Bełchatów. Kariera reprezentacyjna popularnego "Igły" rozpoczęła się w kadrze kadetów w 1995 roku, a już dwa lata później zdobył Mistrzostwo Świata juniorów w Bahrajnie. W 1998 roku Ignaczak pojechał na seniorskie Mistrzostwa Świata do Japonii, gdzie spisał się niezbyt dobrze, a Polska odpadła z rozgrywek bardzo szybko. Od tej pory na pozycji libero w reprezentacji występowali tacy gracze jak Marian Kardas, Krzysztof Wójcik, czy Rafał Musielak. Triumfalny powrót Ignaczaka do reprezentacji nastąpił w 2002 roku, kiedy Waldemar Wspaniały zabrał go na mundial do Argentyny. Tam też "Igła" był jednym z najlepszych polskich siatkarzy i na dłużej zapewnił sobie miejsce w reprezentacji. Fachowcy uważają, że Ignaczak jest jednym z najlepiej broniących siatkarzy na świecie, ale wciąż ma pewne problemy z perfekcyjnym przyjęciem zagrywki – jeżeli poprawi ten element, również gra reprezentacji Polski może wyglądać nieco lepiej.

ŁUKASZ KADZIEWICZ

Numer: 11
Pozycja: środkowy
Wzrost: 206 cm
Waga: 92 kg
Data urodzenia: 20 września 1980
Klub: KS Jastrzębski Węgiel
Zasięg w ataku: 360
Zasięg w bloku: 335

Sukcesy:
Olimpijczyk (Ateny 2004), wicemistrz Polski z AZS Olsztyn (2004), wicemistrz Polski z Jastrzębskim Węglem (2006), wicemistrz świata (Japonia 2006), wicemistrz Polski z Jastrzębskim Węglem (2007)

Łukasz Kadziewicz jest obecnie jednym z najlepszych polskich środkowych, jego talent rozwija się zgodnie z oczekiwaniami i być może właśnie z Kadziewiczem na środku bloku reprezentacja Polski odniesie wreszcie oczekiwane przez kibiców sukcesy. Kariera Kadziewicza rozpoczęła się w szkole średniej, a następnie była kontynuowana w AZS Olsztyn. To właśnie w tym klubie Kadziewicz miał pierwszy kontakt z prawdziwą siatkówką, a już w sezonie 2000/2001 odniósł swój pierwszy sukces pokazując się z dobrej strony na parkietach PLS, co zaowocowało powołaniem do kadry narodowej, którą prowadził wówczas Ryszard Bosek. Kadziewicz nie grał wówczas zbyt wiele, także w kolejnych sezonach dostawał mało szans na pokazanie się w reprezentacji. Kontuzja Damiana Dacewicza sprawiła, że popularny „Kadziu” załapał się do kadry na Igrzyska Olimpijskie. Następnym krokiem w jego karierze był transfer do rosyjskiego Gazpromu Surgut, gdzie występował wraz z Robertem Pryglem. Niezła gra w Rosji zaowocowała w zeszłym roku powołaniem do kadry Raula Lozano, który szybko uczynił Kadziewicza szóstkowym środkowym. Właściwie przez cały zeszłoroczny sezon reprezentacyjny mogliśmy oglądać Kadziewicza na parkiecie i podobnie będzie zapewne także w tym roku.

DAWID MUREK

* Data urodzenia: 24 lipca 1977
* Miejsce urodzenia: Międzyrzecz (woj. lubuskie)
* Stan cywilny: Żonaty
* Wzrost: 196 cm
* Waga: 100 kg
* Zasięg w ataku: 341 cm
* Zasięg w bloku: 325 cm
* Pozycja na boisku: przyjmujący/skrzydłowy (w razie potrzeby – libero)
* Numer na koszulce: 6 (w reprezentacji i wszystkich klubach)
* Debiut w I lidze polskiej: wrzesień 1996 w barwach AZS Częstochowa
* Debiut w I reprezentacji Polski: 23 kwietnia 1997 w meczu eliminacyjnym do ME'1997 Polska - Izrael 3:0 w Gorzowie Wielkopolskim
* Liczba oficjalnych meczów w I reprezentacji Polski: 208 (stan na 21 sierpnia 2006)
* Pseudonimy boiskowe: Murro, Muras, Morda
* Roczne zarobki: ok. 1 000 000 PLN (250 000 EUR)
* Trener klubowy: Tomaso Totolo
* Trener w reprezentacji: Raul Lozano
* Główny manager: Ryszard Bosek

Kluby:

* Piast Międzyrzecz - od sezonu 1991/1992 do sezonu 1992/1993 (klub młodzieżowy)
* Orzeł Międzyrzecz - od sezonu 1993/1994 do sezonu 1995/1996 (II liga polska)
* AZS Częstochowa - od sezonu 1996/1997 do sezonu 2000/2001 (I liga polska)
* Panathinaikos Ateny - od sezonu 2001/2002 do sezonu 2004/2005 (I liga grecka)
* Cimone Modena - w sezonie 2005/2006 (I liga włoska)
* Jastrzębski Węgiel Jastrzębie-Zdrój - od sezonu 2006/2007 (I liga polska)

Sukcesy:

* Mistrz Europy Juniorów - Izrael 1996
* Mistrz Świata Juniorów - Bahrajn 1997
* Mistrz Polski (1997) i (1999)
* zdobywca Pucharu Polski (1998)
* wicemistrz Polski (2001 i 2007)
* brązowy medal mistrzostw Polski (2000)
* Mistrz Grecji (2004)
* 4 miejsce w Final Four Ligi Światowej (2005)
* 4 miejsce w Final Four Pucharu CEV (2004)
* uczestnik Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004)
* uczestnik Mistrzostw Świata seniorów (1998) i (2002)
* uczestnik Mistrzostw Europy seniorów (2001), (2003) i (2005)
* uczestnik Ligi Światowej (1998), (1999), (2000), (2001), (2002), (2003), (2004), (2005) i (2006)
* najlepiej zagrywający siatkarz I ligi polskiej sezonu 1999/2000
* najlepszy sportowiec Międzyrzecza (1996)

O Dawidzie Murku powiedziano już bardzo wiele. Przede wszystkim jest to zawodnik grający w sposób niezwykle oryginalnie, który niewielkie braki w skoczności niweluje znakomitym, choć nietypowym wyszkoleniem technicznym. Murek dość nietypowo przykrywa piłkę nadgarstkiem, a jego specjalnością są ataki z lewego skrzydła po prostej bokiem do siatki. Swoją karierę Dawid Murek rozpoczynał w Orle Międzyrzecz, jednak swój talent rozwinął w latach 1997 – 2001 w częstochowskim AZS. Następnym krokiem w jego karierze był wyjazd do Aten, gdzie przez kilka lat z powodzeniem grał w Panathinaikosie Ateny stając się idolem miejscowych kibiców. Zeszły sezon Murek spędził we włoskim Cimone Modena, gdzie po bardzo nieudanej pierwszej części sezonu zaliczył znaczący wzrost formy i pod koniec sezonu był bodaj najrówniej i najskuteczniej grającym zawodnikiem zespołu, w którym występowały takie sławy jak Andrea Sartoretti czy Andrea Giani. W tym roku Murek ponownie zagra w Polsce, tym razem w Jastrzębskim Węglu. Występy Dawida w barwach narodowych bywały różne. Na plus zaliczyć mu należy mistrzostwo świata juniorów w 1997 roku oraz dobre występy w wielu pojedynczych meczach. Problemem Murka są jednak ataki w końcówkach setów i meczów, kiedy zwykle nie boi się podjąć ryzyka, ale owo ryzyko rzadko przynosi pożądane skutki. Murek jest jednak jednym z liderów naszej drużyny narodowej i trudno wyobrazić sobie zespół bez niego – dysponuje wszak świetną zagrywką i bardzo pewnym przyjęciem, a i w ataku zwykle daje sobie radę więcej niż przyzwoicie.

DANIEL PLIŃSKI

Daniel Pliński (ur 10 grudnia 1978 w Pucku), polski siatkarz, reprezentant Polski.

Dane:

* Pseudonim: Plina
* Numer reprezentacyjny: 4
* Pozycja: środkowy
* Wzrost: 205 cm
* Waga: 97 kg
* Zasięg w bloku: 330 cm
* Zasięg w ataku: 350 cm
* Rodzina: żonaty (Marta),
* Dzieci: córka (Julia)
* Miejsce zamieszkania: Żory
* Miejsce urodzenia: Puck

Kariera sportowa:

* Korab Puck
* Stolarka Wołomin (1997-2002)
* KP Polska Energia Sosnowiec (2002-2004)
* KS Jastrzębski Węgiel (od 2004)

Sukcesy:

* 5. miejsce Mistrzostw Europy (2005)
* Mistrz Polski w siatkówce plażowej (2002, 2003, 2004)
* Puchar Polski (2002, 2003) z KP Energia Sosnowiec
* Wicemistrz Polski (2006) z KS Jastrzębski Węgiel
* Wicemistrz Świata w Japonii (2006)

Kariera Daniela Plińskiego jest dowodem na to, że wielkie postępy w grze można zrobić nie tylko w bardzo młodym wieku. Wychowanek Koraba Puck większość swojej dotychczasowej siatkarskiej kariery spędził w Stolarce Wołomin (2000 – 2003) oraz w Polskiej Energii Sosnowiec (2002 – 2004). Dopiero spotkanie na drodze trenera Igora Prielożnego w Jastrzębskim Węglu okazało się przełomem w karierze Plińskiego. Siatkarz przestał popełniać błędy techniczne (nabieg na krótką bokiem, wykonywana nieco bezsensownie zagrywka) i bardzo szybko stał się jednym z najlepszych środkowych w Polsce. Pliński jest środkowym unikalnym pod względem umiejętności technicznych – świetnie wystawia palcami i broni w polu, na co niewątpliwie wpływ miały występy na plaży. Jeżeli dodać do tego najlepszy w Polsce blok i świetną, urozmaiconą zagrywkę, a także mądry, oparty na pracy nadgarstka atak, zarysuje nam się obraz znakomitego, choć późno odkrytego środkowego. Obecnie Pliński ma miejsce w pierwszej szóstce reprezentacji Polski i jest znakomicie przygotowany w każdym elemencie siatkarskiego fachu. Klasę 28-letniego zawodnika pokazały mecze finałowe PLS, w których jego klub uległ BOT Skrze Bełchatów, ale Pliński z pozycji środkowego był motorem napędowym i bezwzględnie najlepszym zawodnikiem swojego zespołu, przyćmiewając nawet Płamena Konstantinowa i Grzegorza Szymańskiego. W tym roku kibice liczą na pewno na równie dobrą grę Daniela Plińskiego w Lidze Światowej.

ROBERT PRYGIEL

Numer: 8
Pozycja: atakujący
Wzrost: 202 cm
Waga: 100 kg
Data urodzenia: 17 kwietnia 1976
Klub: Gazprom Surgut (Rosja)
Zasięg w ataku: 350
Zasięg w bloku: 331

Kariera Roberta Prygla przypomina sinusoidę. Zawodnik ten przeżywał w swojej karierze zarówno ostre wzloty, jak i przykre upadki. Być może dlatego postanowił kilka lat temu wyjechać do Rosji, gdzie spokojnie kontynuuje karierę w bogatej Superlidze, a konkretnie w syberyjskim Gazpromie Surgut. Prygiel urodził się w Radomiu, gdzie zbierał siatkarskie szlify od szkoły średniej, a mając 19 lat przeniósł się z miejscowych Czarnych do AZS Częstochowa. Po dwóch latach Prygiel znalazł się w Legii Warszawa, a w 2000 roku wrócił, jak się okazało na dwa sezony, do Czarnych Radom. Przed wyjazdem do Rosji, Robert zaliczył także jeden sezon w Skrze Bełchatów. W reprezentacji Prygiel występował w kratkę. W 1996 roku jako 20-latek pojechał na Igrzyska Olimpijskie w Atlancie, aby przez następnych kilka lat zanotować jedynie pojedyncze występy w mniej ważnych meczach w koszulce z białym orłem. Renesans Prygla w reprezentacji przyszedł w 2002 roku, kiedy to zaufał mu Waldemar Wspaniały biorąc go do kadry zarówno na Ligę Światową, jak i na Mistrzostwa Świata. Trener Lozano nie zauważył jednak Prygla w zeszłym sezonie, niespodziewanie nie powołując go do kadry. W tym roku popularny "Pryku" również może nie pograć zbyt wiele – konkurencja na pozycji atakującego jest za sprawą Mariusza Wlazłego i Grzegorza Szymańskiego bardzo duża. Głównymi atutami Roberta Prygla są duża siła ataku i zagrywki, a także umiejętna gra po kierunkach. Do najwyższego poziomu światowego brakuje mu jednak siły wyskoku, Prygiel jest graczem niestety lekko ociężałym. Doświadczenie, technika i siłą fizyczna pozwalają mu jednak być wciąż jednym z najlepszych w Polsce na pozycji atakującego po przekątnej z rozgrywającym.

GRZEGORZ SZYMAŃSKI

Numer: 12
Pozycja: atakujący
Wzrost: 202 cm
Waga: 92 kg
Data urodzenia: 12 lipca 1978
Klub: KS Jastrzębski Węgiel
Zasięg w ataku: 355
Zasięg w bloku: 335

Kluby

Ostrovia Ostrowiec Świętokrzyski, Kazimierz Płomień Sosnowiec, AZS Częstochowa, Skra Bełchatów (wypożyczony na okres od września 2001 do lutego 2002),KS Jastrzębski Węgiel SA.

Sukcesy:

Brąz na ME kadetów Barcelona 1995, złoty na ME juniorów Izrael 1996, złoty na MŚ juniorów Bahrajn 1997, 2002, 2003 – wicemistrz Polski z Galaxią AZS Częstochowa, brąz MP z AZS Częstochowa 2004, srebro z KS Jastrzębski Węgiel w 2006. W tym samym roku zdobył srebrny medal mistrzostw świata rozgrywanych w Japonii.

Grzegorz Szymański jest siatkarzem, którego kariera rozwijała się w sposób nietypowy i w pewnym momencie wydawało się, że kariera tego zawodnika jest zmarnowana. Całe szczęście stało się inaczej i dziś mamy okazję oglądać Szymańskiego w znakomitej dyspozycji. Zawodnik ten rozpoczynał swoją karierę w Ostrowcu Świętokrzyskim, a po skończeniu SMS w Rzeszowie znalazł się w Kazimierzu Płomień Sosnowiec. Tam też Szymański wypromował się jako zawodnik i w 2000 roku wraz z Krzysztofem Ignaczakiem przeszedł do AZS Częstochowa. Tam jednak siatkarz grał dość słabo, z reguły zajmując miejsce na ławce rezerwowych i został wypożyczony do mierzącej wówczas w środek tabeli PLS Skry Bełchatów. Jednak i tam niespodziewanie Szymański grał bardzo słabo, tracąc czasem miejsce nawet w meczowej dwunastce. Talent tego zawodnika ponownie ujawnił się jednak w Częstochowie, gdzie Szymański powoli odżywał, aż w 2004 roku zaczął grać znakomicie. Formę tą Szymański utrzymał do końca sezonu, a trener Lozano powołał go do reprezentacji Polski. Zeszłoroczne występy Szymańskiego w Lidze Światowej okazały się lepsze niż ktokolwiek mógł przypuszczać. Wraz z Mariuszem Wlazłym stworzyli chyba najsilniej obsadzoną pozycję w polskiej reprezentacji i jedynym problemem jest tylko brak czytelnej hierarchii graczy na tej pozycji – nie wiadomo czy graczem szóstkowym jest tak naprawdę Szymański czy Wlazły, obaj grają wspaniale, z czego polscy kibice mogą się tylko cieszyć. Największym atutem Szymańskiego jest nadgarstek – zawodnik ten myśli w ataku i choć nie dysponuje przerażającą siłą z reguły jest nadzwyczaj skuteczny. Szymański potrafi również wspaniale i regularnie serwować oraz blokować.

SEBASTIAN ŚWIDERSKI

Sebastian Świderski (ur. 26 czerwca 1977 w Skwierzynie) - polski siatkarz.
Karierę siatkarską zaczynał w Zniczu Gorzów, później grał w Stilonie Gorzów oraz w Mostostalu-Azoty Kędzierzyn-Koźle. Od 2003 zawodnik drużyny RPA Perugia Volley.

Dane:

* Pseudonim: "Świder"
* Pozycja: przyjmujący
* Wzrost: 193 cm
* Waga: 88 kg
* Zasięg w ataku: 354 cm
* Zasięg w bloku: 325 cm
* Nr na koszulce: 13
* Stan cywilny: żonaty (Olga)
* Dzieci: córka i syn (Maja i Tomek)
* Klub: RPA Caffe Maxim Perugia (Włochy)

Sukcesy:

* Mistrz Świata juniorów (1997),
* zdobywca Pucharu Polski ze Stilonem (1997) i Mostostalem (2001, 2002),
* 3 miejsce ze Stilonem w lidze polskiej w roku 1999,
* 2 miejsce w lidze polskiej ze Stilonem w roku 2000
* trzykrotny Mistrz Polski z Mostostalem-Azoty (2001, 2002, 2003),
* w sezonie 1999/2000 w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" został wybrany najlepszym siatkarzem Polskiej Ligi.
* w 2005 został wybrany najlepszym zawodnikiem rundy zasadniczej w lidze włoskiej.
* w 2006 roku podczas XVI Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej w Japonii zdobył wicemistrzostwo świata oraz okazał się najlepszym siatkarzem w pierwszej fazie tych mistrzostw.
* w plebiscycie Przeglądu Sportowego na "10" najlepszych sportowców Polski 2006 zajął 3 miejsce.

Sebastian Świderski to jeden z najlepszych, a na pewno najpopularniejszy polski siatkarz ostatnich lat. Dzięki potędze skoku oraz niesamowitej motoryce mimo niskiego wzrostu osiągnął w siatkówce wiele, a być może prawdziwe sukcesy dopiero przed nim Zawodnik z Gorzowa rozpoczynał karierę w Gorzowie, a debiut w lidze zaliczył w barwach miejscowego GTPS. Od wieku juniora Świderski prezentował bardzo efektowny, oparty na imponującym wyskoku styl gry, przypominający nieco wyczyny siatkarzy kubańskich. W 1997 roku reprezentacja Polski juniorów pod wodzą Ireneusza Mazura, z Sebastianem Świderskim w składzie, zdobyła złoty medal Mistrzostw Świata. W następnych latach, Świderski regularnie występował w reprezentacji seniorów, będąc z reguły zawodnikiem szóstkowym. W latach 2000 – 2003 Świderski występował w zespole Mostostalu Azotów Kędzierzyn – Koźle, z którym wywalczył trzy tytuły Mistrza Polski oraz dwa awanse do Final Four Ligi Mistrzów. Świetne występy w europejskich pucharach zaowocowały w 2003 roku transferem do zespołu Pet Company Perugia, który pod zmienioną nazwą jest klubem Świderskiego do dziś. Największy sukces na Półwyspie Apenińskim stał się udziałem Świderskiego w 2005 roku, kiedy to Perugia zagrała w finale rozgrywek, a polski siatkarz był jednym z liderów drużyny podczas niespodziewanych zwycięstw nad teoretycznie silniejszymi drużynami. W reprezentacji Świderski nie odniósł jeszcze sukcesów – w 2004 roku świetnie spisywał się na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, gdzie był niewątpliwie najlepszym z Polaków, a po jego kontuzji gra zespołu stała się dużo słabsza. Problemem Świderskiego są chroniczne dolegliwości kolan, choć od czasu transferu do Włoch stan fizyczny siatkarza jest lepszy. W siatkówce Świderski potrafi niemal wszystko, choć za jego mankament uznawane jest niepewne przyjęcie zagrywki rywali. Należy do liderów naszego zespołu narodowego i jeżeli jest w dobrej formie, ma pewne miejsce w szóstce trenera Lozano.[/b]

MICHAŁ WINIARSKI

Numer: 2
Pozycja: przyjmujący
Wzrost: 200 cm
Waga: 82 kg
Data urodzenia: 28 września 1983
Klub: Itas Diatec Trentino (Włochy)
Zasięg w ataku: 355
Zasięg w bloku: 335

Kluby:

* Chemik Bydgoszcz
* SMS Spała
* AZS Częstochowa (2002-2005)
* BOT Skra Bełchatów (2005-2006)
* Itas Diatec Trentino (od 2006):
* Trentino-Prisma Taranto

Sukcesy:

* Wicemistrz Świata 2006 (Japonia 2006)
* Mistrz Świata juniorów (2003)
* brązowy medalista Mistrzostw Polski z AZS Częstochowa (2004)
* Puchar Polski z BOT Skra Bełchatów (2005)
* złoty medalista Mistrzostw Polski z BOT Skra Bełchatów (2006)

Winiarski jest jednym z najbardziej utalentowanych graczy młodego pokolenia w Polsce. Był kluczowym zawodnikiem reprezentacji, która w 2003 roku sięgnęła po tytuł Mistrza Świata Juniorów. Siatkarską karierę rozpoczynał w Chemiku Bydgoszcz, skąd trafił już w wieku 19-lat do ligowego potentata – AZS-u Częstochowa. Po trzech latach odszedł do Skry Bełchatów, która wygrała walkę o niego z Jastrzębskim Węglem. Z bełchatowskim zespołem dwukrotnie (w 2005 i 2006 roku) zdobywał Mistrzostwo i Puchar Polski. Wysoko zaszedł też w Lidze Mistrzów w sezonie 2005-06. Skra awansowała w tych rozgrywkach do grona sześciu najlepszych zespołów, a Winiarski był jedną z czołowych postaci drużyny. Niedawno zdecydował się na kolejny ważny krok w karierze i podpisał kontrakt z włoskim Itasiem Trentino. Od nowego sezonu będzie więc grał z takimi zawodnikami jak Andre Nascimento czy Marco Meoni. Z reprezentacją Polski uczestniczył już w wielu imprezach, ale zwykle w roli rezerwowego. Tylko w Lidze Światowej 2006 grał nieco więcej. Przed obecnym sezonem wydaje się jednak podstawowym graczem zespołu Raula Lozano. Jego silne strony to mocna zagrywka (choć trener Lozano nie pozwala mu w pełni wykorzystywać tego atutu), "czucie" bloku, a także dobre jak na polskie warunki przyjęcie.

MARIUSZ WLAZŁY

Mariusz Wlazły (ur. 4 sierpnia 1983 w Wieluniu) - siatkarz polski, występujący na parkiecie na pozycji atakującego.

* Pseudonim : Szampon
* Klub: Skra Bełchatów, wcześniej grał w WKS Wieluń, SPS Zduńska Wola
* Numer: 2 (klubowy), 10 (reprezentacyjny)
* Stan cywilny: żona Paulina Wlazły (również gra w Skrze Bełchatów)
* Wzrost: 194
* Waga: 80
* Zasięg w ataku: 362 cm
* Zasięg w bloku: 343 cm

Sukcesy:

* Mistrz Świata Juniorów (wraz z Michałem Winiarskim) (2002)
* Trzykrotny zdobywca Pucharu Polski ze Skrą Bełchatów (2004/2005, 2005/2006, 2006/2007)
* Trzykrotny zdobywca Mistrzostwa Polski ze Skrą Bełchatów (2004/2005, 2005/2006, 2006/2007)
* wielokrotnie najlepszy punktujący PLS
* Wicemistrz Świata (2006)
* wybrany jednym z trójki najlepszych siatkarzy naszego globu na MŚ Japonia 2006
* najlepszy punktujący fazy grupowej Ligi Mistrzów (2006/2007)
* Najlepszy siatkarz Polski 2005
* Najlepszy siatkarz Polski 2006

Mariusz Wlazły jest jednym z najlepszych, a z pewnością najbardziej utalentowanym siatkarzem w Polsce, być może także na świecie. Szczupły siatkarz z Wielunia (75kg), dysponuje niespotykaną u innych zawodników dynamiką i siłą ataku. Wlazły, wraz z Michałem Winiarskim stanowił trzon reprezentacji Polski juniorów prowadzonej przez Grzegorza Rysia, która w 2003 roku sięgnęła po złoto Mistrzostw Świata. Swoją karierę zaczynał w Wieluniu w miejscowym WKS, następnie znalazł się w zespole SPS Automark Zduńska Wola. W połowie sezonu 2003/2004 po utalentowanego atakującego sięgnął jeden z najlepszych klubów PLS, Skra Bełchatów. Wlazły potrzebował zaledwie kilku meczów na zaaklimatyzowanie się w nowym zespole i przystosowanie się do gry na wyższym poziomie – niedługo potem stał się absolutnym odkryciem sezonu, nie tylko wygryzając ze składu uchodzącego wówczas za gwiazdę polskiej ligi Łotysza Tomassa Kalninsa, ale również stając się najjaśniejszą postacią na pozycji atakującego w całych rozgrywkach. Tylko kontuzja sprawiła, że młodziutki wówczas Wlazły nie pojechał z reprezentacją Polski do Matozinhos na olimpijski turniej kwalifikacyjny. Po kolejnym sezonie pozycja Wlazłego w kadrze stała się pewna i tylko od aktualnej dyspozycji i taktyki trenera Lozano zależy, czy w pierwszej szóstce wychodził Mariusz czy Grzegorz Szymański. W tym sezonie w dużej mierze dzięki Mariuszowi Skra Bełchatów awansowała do półfinału Ligi Mistrzów. W tym sezonie Wlazły przedłużył kontrakt ze Skrą i będzie zapewne liderem reprezentacji Polski, imponując atomowymi atakami nad blokiem przeciwników oraz skutecznymi zagrywkami.